رزق از آسمان

 بنامش در پناهش

 

خدايا! بنده اي سر تا سر نيازمندم

و تو خدايي بي نياز

ببين دستان پر از خالي ام را

كه به سوي تو دراز كرده ام

از فضل خودت

آنقدر ارزانيم كن كه

از غير تو بي نياز شوم.

 

***********

 

چرا هنگام دعا دست به سوى آسمان برمى داريم؟

مگر نه اينست كه خدا جايي و مكان ندارد؟

 

اين سؤال را در عصر ائمه هدى(عليهم السلام)

 نيز مطرح كرده اند،

از جمله مى خوانيم كه «هشام بن حكم» مى گويد:

زنديقى خدمت امام صادق (عليه السلام)آمد و

 

از آيه الرّحمنُ عَلَى الْعَرشِ اسْتَوى سؤال كرد

 

امام (عليه السلام) ضمن توضيحى فرمود:

خداوند متعال، نياز به هيچ مكانى و هيچ مخلوقى ندارد،

بلكه تمام خلق محتاج او هستند

 

سؤال كننده عرض كرد:

پس تفاوتى ندارد كه (به هنگام دعا)

دست به سوى آسمان بلند كنيد يا

به سوى زمين پائين آوريد؟

 

امام (ع) فرمود: اين موضوع،

در علم و احاطه و قدرت خدا يكسان است

(وهيچ تفاوتى نمى كند)

ولى خداوند متعال دوستان و بندگانش را دستور داده كه

دستهاى خود را به سوى آسمان،

به طرف عرش بردارند،

چرا كه معدن رزق آنجا است،

ما آنچه را قرآن و اخبار رسول خدا(صلى الله عليه وآله)

اثبات كرده است،تثبيت مى كنيم،

آنجا كه فرمود:

دستهاى خود را به سوى خداوند متعال برداريد،

و اين سخنى است كه تمام امّت بر آن اتفاق نظر دارند.

 

بحار جلد 3 صفحه 330

توحيد صدوق صفحه 248 حديث 1 باب 36

 

 

در حديث ديگرى از امام اميرالمؤمنين على (عليه السلام)

در كتاب خصال آمده است:

اِذا فَرِغَ اَحَدُكُمْ مِنَ الصَّلوةِ فَلْيَرْفَعْ يَدَيْهِ اِلَى السَّماءِ،

وَ لِيَنْصَبَّ فى الدُّعاء:

هنگامى كه يكى از شما نماز را پايان مى دهد

دست به سوى آسمان بردارد و مشغول دعا شود

 

مردى عرض كرد: اى اميرمؤمنان!

مگر خداوند همه جا نيست؟

فرمود: آرى همه جا هست.

عرض كرد:

 پس چرا بندگان دست به آسمان برمى دارند؟

 

فرمود: آيا (در قرآن) نخوانده اى:

وَفى السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوْعَدُوْنَ

در آسمان رزق شما است

و آنچه به شما وعده داده مى شود

پس از كجا انسان روزى را بطلبد جز از محلّش،

محل رزق و وعده الهى آسمان است.

 

 

مطابق اين روايات چون غالب ارزاق انسانها از آسمان است

(باران، زنده كننده زمين هاى مرده از آسمان مى بارد،

نور آفتاب كه منبع حيات و زندگى است

 از سوى آسمان مى تابد،

هوا سومين عامل مهم حيات در آسمان است)

آسمان به عنوان معدنى از بركات

 و ارزاق الهى معرفى شده،

و به هنگام دعا به آن توجه مى شود،

و از خالق و مالك آن همه رزق و روزى

تقاضاى حل مشكل مى شود

از بعضى از روايات،

فلسفه ديگرى براى اين كار استفاده مى شود،

و آن اظهار خضوع و تذلل در پيشگاه خدا است

چرا كه انسان به هنگام اظهار خضوع،

يا تسليم، در مقابل شخص يا چيزى،

دستهاى خود را بلند مى كند.

 

بحار، جلد 90 صفحه 308 حديث 7

حديث فوق را تفسير نورالثقلين

در جلد 5 صفحه 124 و 125 نيز آورده است

برگرفته از كتاب180 پرسش

نوشته ايت الله مكارم شيرازي

 

خدا اينجاست

بنامش در پناهش

 

از خويش كه تهي ميشوي خدا در تو پر ميشود

انگار نسبتي ست ميان دلتنگي و وصال

دلت كه در دنيا تنگ ميشود گويا

يار به تو نزديك تر ميگردد،

بغض كه بر گلويت فشار مي آورد

و عجز كه بر وجودت چيره ميشود،

آنگاه تازه پي ميبري خدا اينجاست

نزديك ترين به تو

که خدای متعال در قران میفرماید:

"نحن اقرب الیه من حبل الوريد"

سوره مبارکه ق ایه ۱۶

حتي در سخت ترين مصيبت ها

حتي در تلخ ترين هجرانها

آنوقت حتما جواب تو نيز

به تمام تمسخرهاي بد دلان

"مارايت الا جميلا"

خواهد بود.

 

قيامت خورشيد

 

 بنامش در پناهش

 

صورت تابان خورشيد كه

اينسان زندگي آفرين ساخته شده است

با تمام عظمت و توانايي كه

خداوند مهربان

در ان به عاريت نهاده

با تمام درخشندگي و زيباييش

كه در طي سالياني بس طولاني

بي آنكه تغيير محسوسي در نور و

گرمايش ايجاد شود

همچنان مطيع و پابرجا باقي مانده

در وقتي معلوم

در آستانه قيامت از هم پاشيده خواهد شد.

تا همگان بدانند:

"كل نفس هالك الا وجهه"

كاش انسان در آنچه ميخواند و ميدانست

انديشه ميكرد

كاش مي آموختيم اشاره ها را ببينيم و

نشانه ها را دنبال كنيم

قال على عليه السلام :

مارايت شيا الا و رايت الله قبله و بعده و معه .

على عليه السلام مى فرمايد:

هيچ پديده اى را در عالم هستى نديده ام

مگر آنكه قبل از آن و بعد از آن

و همراه آن پديده خدا را ديده ايم .

 

اين بايد نگاه همه ما باشد به تمام آفرينش

به ذره ذره آفريده ها

آري

اين پديده هاي به ظاهر تكراري

كه هر روز ميبينيمشان

وحتي اگر نگاهشان نكنيم حسشان ميكنيم

و از مواهب حضورشان دانسته

يا نادانسته استفاده ميكنيم

خدا را با تمام وجود فرياد ميكشند.

كاش ميشنيديم و ميديديم

و مي آموختيم

انگاه حتما عبرت هم ميگرفتيم

از تك تك پديده ها

و از خورشيد

كه چسان اين منبع خيرات فراوان براي انسان

و تمام موجودات روي زمين

در روزي كه بسيار سخت و دلهره آور است

با تمام عظمتش در هم پيچيده خواهد شد

"اذاالشمس كوّرت "

سوره مباركه تكوير ايه ۱

آنگاه كدامين انسان ميتوانست همچنان مغرور بماند؟

كدامشان ميتوانست به فكر توشه خود

در آن روز سخت نيفتد؟

كدام انسان ميتوانست بي تفاوت

از علم به وقوع چنين حادثه عظيمي بگذرد؟

چرا به وقت بيداري همه خودمان را به خواب زده ايم؟

 

 

يك پديده چندين حكمت

 

بنامش در پناهش

 

اول از چشم گفتيم و از ديدن زيبايي

اين معجزه اول خورشيد است

دوم از گرماي مهرباني گفتيم و محبت

اين معجزه ديگر خورشيد است

آثار و بركات خورشيد به همين جا ختم نميشود

اين كره آتشين با كيلومترها فاصله از ما

تنظيم كننده و تامين كننده

بسياري از ضروريات موجودات زنده زمين

مخصوصا ما انسانهاست.

 

گياهان،درختان وآنچه از زمين ميرويد

بواسطه نور خورشيد بوجود مي آيند و ميبالند

كه تعدادي  از این گیاهان

مستقيم براي تغذيه انسان به كار ميرود و

تعدادي ديگر در چرخه غذايي پرندگان و

حيوانات حلال گوشت قرار ميگيرند

كه آنها هم بصورت غير مستقيم

بخش عمده اي از تغذيه انسان هستند .

اين معجزه سوم خورشيد است

 

اما موهبت خورشيد به ما بيشتر از اينهاست

از بادها سخن گفتيم و نقش حياتي آنها در زندگي بشر

در حالي كه بوجود آمدن اين پديده هم

مرهون خورشيد است

اين خورشيد است كه اختلاف دما ايجاد ميكند

و بادها شكل ميگيرند

ابرها هم وجود خود را از آفتاب دارند

که بخار شدن آبها و تشکیل ابرها

توسط خورشيد است

و به تبع اينها بارانها و برفها و...

 

حتي به جز منبع مستقيم انرژي خورشيدي كه

امروزه در حال گسترش و استفاده است

بقيه انرژيها هم بخاطر وجود خورشيد وجود يافته اند

مثل چوب ،زغال سنگ،نفت

گاز،انرژی باد و الكتريسيته و ...

 

علاوه بر اينها خورشيدخاصيت ضد عفوني كنندگي

و پاك كنندگي هم دارد.

و چقدر دقيق و درست و زيبا كه

تابش نور خورشيد بر روي پوست انسان

سبب بوجود آمدن ويتامين د

در بدن ميشه كه از ضروريات براي ماست

و بيحد در اشعه خورشيد قرار داده شده

با اینهمه

 خورشيد چيزي از خود نداره

 

هر چه هست افرينش بي نقص خداونديست كه

اينچنين حكمت ميورزد و در آنچه آفريده

هنرمندانه نكته سنجيده و

تمام احتياجات ما را بي اندك بهايي

و پرداخت غرامتي

در اختيار مان قرار داده

نهايت بي انصافيست اگر شكرش را به جاي نياوريم

و بدتر از همه اينكه ناسپاسيش كنيم.

 

إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ

که : آدمی پروردگار خود را سپاس نمی گويد

سوره مبارکه عادیات ایه ۶

اين درد بزرگيست

 

 

 

مهربان باش

بنامش در پناهش

 

مهرباني گرمائيست كه در قلب تو مينشيند

و كدام است از بني آدم كه از محبت گريزان باشد؟

گرماي محبت را جاذبه اي وصف ناشدني است،

كه در معجزه اي بيهمتا

ريشه هاي درخت حيات را در اعماق وجودت ميدواند

و رشد ميدهد

و اميد را در نگاهت زنده ميكند

تا درخت تنومند هستي ات

شكل ميگيرد و تو بزرگ ميشوي

بار ميدهي و به كمال ميرسي

 

شايد از اينروست كه نام خورشيد را پيشترها

"مهر" نهادند

چون گرمايش عالمگير شد

و يخهاي بي احساس

تاب نياوردند و آب شدند

و از پس سنگهاي سخت

چشمه هاي نرم و سيراب كننده به راه افتاد

 

 

و اينگونه زندگي چه زيبا شكل گرفت و

به اوج رسيد.

شايد ،بايد از خورشيد آموخت مهرباني را

منبعي كه خداوند در قلبهاي ما

تمام نشدني خلق كرد

 

نميدانم ...

شايد از اينروست كه خدا قلب را مكان خود قرار داد

القلب حرم الله

تا به بي نهايت وصل باشد

تا تمام نشود

تا بتپد براي انسانيت

تا سيراب كند

كويرهاي خشك بي احساسي را

 

خورشيد درس بزرگي ميدهد

محبت مي آموزد

محبتي بي اندك دريغي از كسي

بي تفاوت نگذريم

ياد بگيريم

مگر نه اينكه انسان بايد به صفات خداوند آراسته گردد

مگر نه اينست كه خداوند بي نهايت مهربان است

 

پس مهربان باش

مهرباني بهترين يادگاري براي هر كسي است.

 

 

من قدر خود ر ابزرگتر از آن ميدانم كه

محبت خويش را از كسي دريغ كنم

حتي اگر كسي محبت مرا درك نكند

و به خيال خود سوء استفاده كند

من بزرگتر از آنم كه به خاطر پاداش

محبت كنم

يا در ازاي عشق تمنايي داشته باشم

من در عشق خود ميسوزم

و لذت ميبرم

و اين لذت بزرگترين پاداشي است كه

ممكن است در جواب عشق من

به حساب آيد...

(شهيد دكتر چمران)

 

عشق هدف حيات

ومحرك زندگي من است

و زيباتر از عشق چيزي نديده ام

و بالاتر از عشق چيزي نخواسته ام

عشق است كه روح مرا به تموج وا ميدارد

قلب مر ابه جوش مي اورد

استعدادهاي نهفته مرا ظاهر ميكند

و مرا از خود خواهي و خودبيني مي رهاند.

(شهيد دكتر چمران)