بنامش در پناهش

 

در اين جهان بي انتها و بي تكيه گاه

اگر نباشد لحظه اي  نظر لطف و رحمت تو

بر ما موجودات ضعيف و ناتوان

 انگاه پناه به  چه كسي ميتوان برد

 در اين وادي بيشمار خطر؟

 

در اين فضاي بيكران با ان ابعاد گران

 كه زمين حتي به اندازه نقطه اي هم به چشم نمي آيد

 اين تويي كه هواي ما را داري

و ما چقدر غافليم و نادان...