جهت يابي با هفت برادران

 بنامش در پناهش

 

پيش اومده تا حالا شبي جايي يا جاده اي باشيد

نمازتون بخواد قضا بشه و فرصتي نباشه

اونوقت شما ندونيد كدوم طرف

رو به سوي خانه خداست

 

شبها، ستاره ها ،راهنماي خوبي براي

 پيدا كردن جهت قبله هستند

البته به شرطي كه هوا ابري نباشه و

بتونيد ستاره ها رو ببينيد

و اينكه بلد باشيد با ستاره ها جهت يابي كنيد.

 

در نيمكره شمالي زمين كه ما در ان قرار داريم

با پيدا كردن ستاره قطبي كه

همواره در جهت شمال قرار داره

ميشه به راحتي جهت جنوب و

به طبع اون جهت قبله رو پيدا كرد

و براي پيدا كردن اين ستاره بايد

با چند تا از صورتهاي فلكي اشنا شد،

 

مثل مشهورترين صورت فلكي كه دب اكبر نام داره

كه به هفت ستاره نوراني اون

ستاره هاي ملاقه اي شكل

يا هفت برادران هم گفته ميشه.

 

كه اگر دو ستاره سمت راست قسمت ابگردان

كه با نام مراق و دبه نامگذاري شده اند

را با يك خط فرضي به هم وصل كنيم و

اون رو پنج برابر امتداد بديم

 به ستاره قطبي ميرسيم.

 

 

وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها

 فِي ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ

قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ

ايه 97 سوره مباركه انعام

 

و اينك كه جهت قبله را يافتي

از خدا ،با هدايت خدا ،به سوي خدا مي ايستيم براي

 قد قامت الملاقات

 

غیر از در دوست در جهان کی یابی

جز او به زمین و آسمان کی یابی

او نور زمین و آسمانها باشد

قرآن گوید، چنان نشان کی یابی

 

و چه لذتي ست اينكه خويش را به خدا بسپاري

و در او غرق شوي.

انجا كه خلوت از اغيار است

به خدا نزديك تريم.

يد الله فوق ايديهم

 

بنامش در پناهش

 

دنياي ستارگان دنياي راز آلود قشنگيست

نخستين بار كه

 اولين صورت فلكي رو در آسمان رصد كردم

انگار پر در آورده بودم،

انگار دستي آن بالا مرا از اين زمين كنده بود ،

انگار دنياي محدود وكوچك من به بينهايت وصل شده بود،

انگار توانسته بودم اولين قفل يك دنياي ناشناخته رو باز كنم،

دنيايي كه منو سرشار از حس عجيبي ميكرد

انگار آسمون پاك بالاي سرم كه اشكش بارون بود و

خشمش ابرهاي قرمز ومحبتش آفتاب عالمتاب

منو به كشف خودش راه داده بود

 

اينهمه زيبايي،اينهمه تابلوهاي رويايي و

اينهمه نشانه

همه و همه منو به طرف خدايي كشوند كه

هر قدر بيشترشگفتيهاي صنعش رو كشف ميكردم

بيشتر ميديدم که

يد الله فوق ايديهم

سوره مباركه فتح ايه ۱۰

 

دست خدا در هر كاري بالاي دست همه هست

و مهرو امضاي خدا پاي همه پديده ها نقش بسته

 

 

خوب كه نگاه كني ميبيني

جهان با اين عظمت انگار با تمام بزرگيش كم مي آورد

در مقابل پروردگاري كه

با يك كن فيكون موجود ميكند هر آنچه را اراده مينمايد.

 

"إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ"

سوره مباركه يس ايه 82

 

براستي كه دنيا ،دانشگاه بزرگ انسان سازي خداست

براي اينكه ببيند آنهايي كه در خوبيها سبقت ميگيرند،

 كيانند كه:

"السابقون السابقون* اولائك المقربون*"

سوره مباركه واقعه ايات 10 و 11

 

از گل شنیدم بوی او مستانه رفتم سوی او

تا چون غبار کوی او در کوی جان منزل کنم

 

روشنگری افلاکیم چون آفتاب از پاکیم

خاکی نیم تا خویش را سرگرم آب و گل کنم

 

غرق تمنای توام موجی ز دریای تو ام

من نخل سرکش نیستم تا خانه در ساحل کنم

 

خدايا! مارو به خودت مبتلا كن و بس

دستمان بگير

  بنامش در پناهش

 

اى عين بقا در چه بقائى كه نه اى

در جاى نه اى ،كدام جائى كه نه اى

اى ذات تو از جا و جهت مستغنى

آخر تو كجائى و كجائى كه نه اى

 

 

خدايا چه زود تو را گم ميكنيم

مگر نه اينست كه تو آشكار تريني؟

 

خدايا چه دير خود را ميشناسيم

با اينكه به ظاهر پيدا ترينيم و در دسترس ترين.

به وقت رفتن از خويش،در زمان مرگ،

 به خويشتن خويش چشم ميگشاييم

شايد براي همين است كه در نسيان از توايم

مگر نه اينست كه:

" من عرف نفسه فقد عرف ربه؟"

 

خود را نشناختم و

در تحير ديدن عظمت آنچه مقابل چشمانم نهادي

مبهوت ماندم.

فكر ميكنم اينجا كور هم كه باشي تورا ميتوان ديد

یا اگر بينا كه باشي جز تو چيزي نميتوان ديد

كاش تمام عمر در سجده براي تو سپري ميشد

كاش همه لحظه ها با تو بگذرد.

كاش يك دم بي تو نباشيم.

 

خداي مهربان ما! دستمان بگير

هدايتمان كن

 

وَمَن يَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ

سوره مباركه اسراء آيه 97