عالم مسحور كننده ستارگان

 بنامش در پناهش

 

"عمريست كه كفرم به ترقيست ز عشقش

تا حال عجب نيست كه ايمان شده باشد"

خدايا ! مارا عاشق خودت كن و بس

************** 

ستارگان ،عالم شگفت آوري دارند كه

هر بيننده اي را به سحر خود دچار مينمايند

و گويي انسان از ديدن اين مخلوقات زيبا

و در عين حال با عظمت هرگز سير نميشود.

 

"ييامبر اسلام عليه السلام

قبل از مشغول شدن به نافله شب به آسمان نگاه مى كرد

و آيات مربوط به اختلاف شب و روز و

خلقت آسمانها و زمين را قرائت مى فرمود.

و امام سجاد عليه السلام در سحر گاهان

وقتى مشغول وضو مى شد به آسمان نگاه مى كرد و

گاهى اتفاق مى افتاد كه صداى اذان صبح را مى شنيد

ولى دستان مباركش هنوز در آب بود

و چشمان وى در آسمان سير مى كرد"

برگرفته از كتاب در جستجوي خدا

 

 

 

امام صادق عليه السلام ميفرمايند"

فكر كن اى مفضل !

در ستارگان و اختلاف حركات ايشان ،

كه بعضى از جاى خود حركت نمى كنند

 و با يكديگر سير مى نمايند

و از هم جدا نمى شوند و

بعضى مطلق العنانند و

از برجى به برج ديگر حركت مى كنند

و در حركت از يكديگر جدا مى شوند

و هر يك را دو حركت مختلف مى باشد يكى عام ،

كه همه كواكب به آن متحركند و

آن حركت شبانه روزى است كه

 از مشرق به مغرب حركت مى كنند

و ديگرى حركت خاصه است كه هر يك براى خود دارند كه

آن حركت از مغرب به سوى مشرق است

مانند مورى كه بر روى آسيا به جانب چپ حركت كند

و آسيا را به جانب راست متحرك سازند.

پس مور دو حركت مختلف مى كند

يكى به اراده كه از پيش روى خود حركت مى كند و

يكى به كراهت و جبر كه آسيا آن را به جبر پس مى گرداند.

برگرفته از کتاب توحید مفضل 

 

حركت سيارات و ستارگان

 از جمله امور مهمه عالم هستى است كه

افكار همگان را از جمله افكار ائمه معصومين عليهم السلام

را هم به خود مشغول داشته است و

اين نشانگر اين امر مهم است كه

انسان براى پيدا كردن خداوند و شناخت بيشتر

و بيرون آمدن از پيله تن و غفلت

بايد به آسمان بنگرد كه چگونه حركت مى كنند

و با چه ابزارى در فضا معلقند.

و اين چه قدرتى است كه اين كرات عظيم با وزن

و حجم غير قابل شمارش و وزن را

به هم مشغول كرده است و

اصلا چرا همه آنها را تحت تسخير انسان قرار داده

و براى تكامل انسان آفريده است ؟

مگر انسان كيست و چيست كه

 مستحق اين همه تكريم است ؟!

حال آيا سزاوار است انسان با اين همه چراغانى و

 نورافشانى در عالم بالا و پايين و

 با داشتن ماه و خورشيد آسمان

و از همه بالاتر با در دست داشتن خورشيد فكر و عقل

باز به بيراهه قدم گذارد و به عبادت حق نايستد؟؟؟

برگرفته از كتاب در جستجوي خدا

نوشته مهدي احمدي

چيزي از تو پنهان نيست

 

بنامش در پناهش

 

خدايا! روح و جانمان را

از اين تيره خاكدان خاك بر سر بپَران

و در آفاق و انفس تقرب جويي به خودت روان گردان.

 

****************

 

درخشان ترين ستاره آسمان كه اين شبها هم 

در تاريكي آسمان خودنمايي ميكند

ستاره شعراي يماني يا شباهنگ كه

بنام سيروس هم شناخته ميشود است

اين ستاره در صورت فلكي سگ بزرگ قرار دارد كه

حدود ۷/۸ سال نوري با زمين فاصله دارد

يعني نوري كه از ان امروز به چشم ما ميرسد

9سال پيش از اين ستاره متساعد شده است

 

اين مقدار فاصله هم در فضاي بينهايت عدد دوري محسوب نميشود

 صورت فلكي سگ بزرگ با ستاره درخشانش سيروس

اما ستارگاني مانند منكب الجبار و رجل جبار

هر دو از صورت فلكي جبار(شكارچي) در فاصله به ترتيب

۵۸۷/۱سال نوري و۶/۸۸۰ سال نوري با ما قرار دارند

يعني اگر اكنون از زمين با سرعت نور حركت كنيد

بايد اينهمه سال در راه باشيد تا بعد از

880سال و كمي بيشتر به ستاره رجل جبار برسيد

 

ستاره نارنجي منكب الجبار و ستاره درخشان پايين رجل جبار است

اينهمه فاصله چگونه در ذهن محدود و عقل ناتوان ما جا شود؟

و حال انكه اينها هم در مقايسه با دورترين اجرامي كه

كشف شده اند فاصله چندان دوري نيستند.

مانند دورترين كهكشان كه 15 ميليارد سال نوري

 با كهكشان ما فاصله دارد

15 ميليارد سال نوري

 

فَلا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ

وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ

سوره مباركه واقعه ايات75 و 76

 

و چقدر به جا خداوند مهربان

 به اين فاصله ها قسم ياد كرده

و آنها را بسيار بسيار بزرگ خوانده اگر بدانيم

يعني اگر به اين فاصله ها پي ببريم و انديشه كنيم

فاصله هايي كه ذهن در تصورشان عاجز ميماند

كه هر چه بيشتر مي انديشد بيشتر نميفهمد

 

اما خداي تواناي ما با قدرت بي ا نتهاي خويش

اين اجرام را افريده و به همه چيز انها اگاه است

و هيچ چيز در هيچ جا

حتي در دورترين نقاط بر او پوشيده نيست

 

إِنَّ اللّهَ لاَ يَخْفَىَ عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء

سوره مباركه آل عمران ايه 5

"اي خدايي كه چيزي در زمين و آسمان

 بر او پوشيده نمي باشد

و چگونه بر تو پنهان باشد - اي خداي من -

آنچه تو خود آن را آفريده اي ،

و چگونه نداني و احاطه نداشته باشي آنچه را

تو خود محكم و استوار انجام داده اي ،

يا چگونه از تو پنهان شود آنچه تو آن را تدبير مي نمايي

يا چگونه مي تواند از تو بگريزد كسي كه

جز به وسيله روزي تو حيات و زندگي براي او نيست ،

يا چگونه از تو رهايي يابد كسي كه

در جز مملكت تو راهي براي او نمي باشد "

قسمتي از دعاي 52 صحيفه سجاديه

 

سال نوري معیاری برای فاصله های شگفت انگیز

 

بنامش در پناهش

 

هر چه بيشتر ميگردم انگار گم ميشوم

اينجا هيچ نيست همه تويي

 

 

هر قدر علم انسان زيادتر ميشود و

تجهیزات دقیق تری می سازد و

هر قدر با این وسائل به عمق بيشتري از فضا دقيق ميشويم

ديگر اين معيارهاي اندازه گيري محدود به كار نمي آيد

چون اعدادي خارج از محدوده تصور ما ارائه ميدهد.

به همين جهت براي تعيين فاصله هاي سيارات و

ستارگان و كهكشانهاي دوردست

از معياري بنام "سال نوري" استفاده ميشود.

 

سال نوري مقدار فاصله ايست كه نور در مدت يك سال طي ميكند.

سرعت نور در هر ثانيه 300000كيلومتر است

اين مقدار در يك سال به 9461 ميليارد كيلومتر ميرسد.

 

بگذاريد كمي براي ملموس شدن اين موضوع

يك مثال جالبي كه خودم خوندم براتون اينجا بيارم.

 

يك هواپيمايي رو تصور كنيد كه

 سرعت حركتش به اندازه سرعت نور باشد

اين هواپيما ميتواند 7 بار گرد كره زمين

در روي خط استوا كه 40 هزار كيلومتر است بگردد

اين به اندازه سرعت نور در يك ثانيه است

حال تصور كنيد در يك دقيقه چقدر؟؟

يك هفته؟؟

يك ماه چطور؟

حال فكر كنيد در يك سال چقدرميتواند راه بپيمايد؟ 

حتي در اين حد از فاصله هم مغز انسان كم مي آورد

اما اين مقدار فاصله در فضا بسيار بسيار كوتاه محسوب ميشود.

 

بعد از خورشيد درخشان ما،نزديك ترين ستاره به زمين

ستاره ايست به نام پروكسيما

در صورت فلكي قنطورس كه ۳/۴سال نوري با ما فاصله دارد.

يعني نوري كه اكنون از ستاره پروكسيما به چشمان ما ميرسد

حدود چهارسال و سه ماه پيش اين ستاره رو ترك كرده

طي اين مدت نور بي وقفه در حال حركت بود

و فضا را طي ميكرد تا به زمين برسد

حتي اينهم جزو كوتاهترين مسيرهاييست كه وجود داره

 (در اينباره باز ههم مثالهايي خواهم آورد)

اين فقط گوشه كوچك و نزديكي از فضا بود كه بيان شد

اما در همين اندازه كوچك

 باز هم عظمت آفرينش خداوند بلند مرتبه

به وضوح قابل درك است

و خردي و كوچكي اين انسان كه

 با تمام ضعف و حقير بودنش

در جايي به اسم زمين

كه با تمامي بزرگي كه براي ما دارد

و با تمام پهناور بودنش در فضا ذره اي و

نقطه اي هم به حساب نمي آيد اما

چسان اين بشر خود خواه و خودبين

به جاي اقرار به ذلتش در برابر آفريننده خود

به گردن كشي و طغيان در برابر خدايش روي مي آورد

چنانكه گويي وجودي مستقل دارد و

قدرتي تمام نشدني و عمري جاويدان ولي

دريغ و هيهات...

خداوند زيباست

بنامش در پناهش

 

وقتي تو هستي همه هستها نيست ميشود

پس اي همه هست !

بگذار چونان ذره ای در هستی تو نیست شوم.

 

میخوام كمي وسعت ديدمان را افزايش دهيم و

عمق بيشتري از فضا را در مقابل چشمانمان

به نظاره بنشينيم

دورترين اجرام آسماني كه

با چشم غير مصلح قابل مشاهنده اند،

ستارگان هستند ،

اين نقطه هاي نوراني و چشمك زن هر شب وقتي خورشيد

از آسمان نگاه ما كنار ميرود ظاهر ميشوند،

هر قدر به اصطلاح آلودگي نوري اطراف چشمهاي ما

يعني محيطي كه در آن هستيم كم باشد،

تعداد بيشتري از آنها را ميتوانيم ببينيم

و از حضورشان به شگفت آييم و لذت ببريم.

 

حقا كه ستارگان جواهرات درخشان شبانگاه ما

 انسانهاي زميني هستند.

 

إنا زينا السماء الدنيا بزينة الكواكب

سوره مباركه صافات آيه 6

  

 

براستي كه بدون ستارگان آسمان شب اينقدر جذاب و زيبا نبود.

 

وبراستي كه عبد واقعي خدا زيبا فرمود:

إنّ اللّه تعالي جميلٌ يُحِبُّ الجَمالَ

خداوند متعال زيباست ، زيبايى را دوست دارد

كنز العمّال : 17166 منتخب ميزان الحكمة : 108

 

و تو نگاه كن به آسمان، شباهنگام،

و ببين خداوند توانا

چسان اين اجرام عظيم و سوزان ودور را

براي تو، اينسان ديدني و شاعرانه

 قرار داده است كه هر بيننده اي

 اينهمه شكوه را با اينهمه هنرمندي،

صادقانه تحسين ميكند.