خداوند جبران كننده
بنامش در پناهش
وَ بِجَبَرُوتِكَ الَّتِى غَلَبْتَ بِهَا كُلَّ شَىْء
و از تو درخواست مى كنم به جبروتت
كه به آن بر همه چيز غلبه كردى
"جبروت " از جهت لغت صيغه ى مبالغه است ;
يعنى : كمبودها و نقايص همه ى موجودات
و ممكنات عرصه ى هستى را
با رساندن انواع خيرات و نعمت ها
و ابزار و وسائل به آنها جبران مى كند ،
جبرانى در حدّ عالى و جبرانى
فراوان و كثير
همه ى موجودات و ممكنات
در ابتداى آفرينش اشيايى غيرقابل ذكرند ،
صورت اوليه ى آنها يا يك اتم است ، يا يك حبّه و دانه ،
يا نطفه اى ناچيز و بى مقدار .
هر موجودى آنچه را كم دارد يا آنچه را دارد ،
ناقص است .
صفت بى نهايت جبروتى او كمبودها و
نواقصش را جبران مى كند
تا به صورتى كامل و شكلى جامع و هويتى باارزش
و حيثيتى كريمانه در عرصه ى هستى جلوه كند
و در جايگاه اصلى خودش قرار بگيرد
مسئله ى جبران كمبودها و
نواقص از جانب حضرت حق
مسئله اى درخور توجه و دقت است ،
براي مثال
خورشيدى كه قسمت عمده اى از انرژى را تأمين مى كند
واحدى كوچك از « كل شىء » است
حرارت خورشيد چنان زياد است كه
سوزان ترين آتشها در برابر آن سرد است .
حرارت سطح خورشيد معادل 6093 درجه سانتى گراد
و گرماى درون آن خيلى بيش از اين مقدار است
خورشيد در هر ثانيه
بيش از 12 ميليون و چهار صد هزار تن انرژى
در فضا پخش مى كند ،
وزن مقدار انرژى كه در هر يك ثانيه
به وسيله ى خورشيد مصرف مى شود
بالغ بر 4 ميليون تن است
و اين رقم براى يكسال معادل
126،144،000،000،000 تن است
مسلماً اگر آتشى بى مايه بماند ، خاموش مى شود ;
بنابراين اگر خورشيد از خارج چيزى نمى گيرد
و در هر سال اين مقدار انرژى مصرف مى كند ،
چرا به خاموشى و سردى نمى گرايد ؟
پاسخ اين پرسش را فقط صفت « جبروت » مى دهد ;
او خورشيد را توده اى عظيم از گاز قرار داده ،
گاز ، ضمن عمل تراكم و انقباض ،
انرژى از دست داده را باز مى گيرد .
اين نكته نتيجه ى
مطالعات و پى گيرى دانشمندان بسيارى در شرق و غرب
و نوشتن هزاران صفحه كتاب است كه
امروز در اين زمينه به صورت
ساده ترين جمله به دست ما رسيده است.
آرى ، اوست كه انرژى هاى مصرف شده ى اشيا را
به صورت هاى گوناگون جبران مى كند
و جبران انرژى مصرف شده ى خورشيد
يكى از نشانه ها و آيات جبروتى اوست.
برگرفته از کتاب شرح دعای کمیل
از استاد انصاریان