انواع ابرها از دید دانشمندان

بنامش در پناهش

بعد از بادها نوبت بررسی پدیده ایست بنام ابر

و تاثیر آنها بر زندگی ما اهل زمین.

ابرها گاهگاهی در پهنه آسمان ظاهر میشوند

و با انواع شکلهای متفاوت خود

 چشمان هر بیننده ای را مینوازند.

گاه اشک میریزند و زمین را از تشنگی میرهانند

وگاه ساکت و آرام می آیند و میگذرند

بی آنکه از هیبت عبورشان دلی را بلرزانند 

وگاه چنان لرزه بر اندام ساکنان زمین

می افکنند که دلها ر ابه خضوع در برابر

پروردگارشان بکشانند.

امروز با اینکه مطلب طولانیست ولی

برای اذهان علم آموز

شیرین و جذاب خواهد بود

هنر نمایی خداوند مهربان در پهنه آسمانها

که چگونه ابرها را با نظم و ترتیب میچیند

یا از هم پراکنده میکند.

 

کومولونیمبوس (Cumulunimbus):

هنگامی که هوای گرم و مرطوب ،

با سرعت به سمت بالا حرکت می کند ،

 این ابر در آسمان تشکیل می شود.

 این ابرها ممکن است تا ارتفاعات بالا گسترش پیدا کنند

 و با ریزش باران همراه شوند.

این ابرها را توده‌های بزرگ و انبوه ابر

که به شکل برج عظیمی سر به آسمان کشیده‌اند

 تشکیل می‌گردند

رنگ قسمت فوقانی در این ابرها متمایل به آبی

و سطح زیرین آب کاملاً تیره می‌باشد .

 این ابرها به نام ابرهای رعدوبرق نیز معروف‌اند.

 و بارندگی آنها بصورت رگباری است.

 اغلب با یک جبهه سرد و فعال همراه بوده

 و یا در اثر ناپایداری محلی ایجاد می‌شوند

و در عرض‌های میانه اغلب

در اوایل بهار و پاییز مشاهده می‌شوند.

 

 

سیرو استراتوس (Cirrostratus) :

 این ابرها را می‌توان سیروس‌های نازک تور مانندی دانست

که از ابرهای کوچک سفید و به هم فشرده

 به شکل گوله پشمی تشکیل یافته‌اند

 و به علت شفافیت، خورشید و ماه و ستارگان

 از پشت آنها قابل رویت بوده

و اغلب هاله‌ای دور خورشید و ماه تشکیل می‌دهند.

این هاله‌ نتیجه شکست نور

بوسیله بلورهای یخ معلق در هوا است

 ظهور این ابرها، علامت نزدیک شدن هوای طوفانی بوده

 و به همین لحاظ،

 این ابرها را می‌توان پیش از فرا رسیدن هوای بد

و یا حالت‌های طوفانی هوا، مشاهده نمود.

 

 

ابرهای سیروس (Cirrus) :

این ابر پرمانند در ارتفاع بالای آسمان شکل می گیرد ،

 آنچنان بالا که اب درون آن یخ می زند

 و کریستالهای نازک یخ در آن تشکیل می شود.

این ابرها از مرتفع‌ترین ابرها بوده

 واغلب به صورت پرمانند و سفید رنگ و شفاف

 (ملو از بلورهای یخ) در آسمان دیده می‌شوند.

 این ابرها بعضاً به صورت دسته‌های منظم جدا از هم،

 در آسمان دیده می‌شوند

 در این صورت موسوم به سیروس‌های هوای خوب بوده

 و اگر توأم با ابرهای سیرواستراتوس و آلتواستراتوس گردند.

معمولاً علامت هوای بد می‌باشند

بقیه را در ادامه مطالب در خدمتیم

ادامه نوشته

علتهای متعدد

 

بنامش در پناهش

 

در بوجود آمدن انواع پدیده ها

تنها یک چیز، علت ایجاد پدیده ای نمیشود

بلکه انواع و اقسام علتها در کنار یکدیگر قرار میگیرند

تا آنچه باید ،اتفاق بیفتد و شکل بگیرد.

این شاید بستگی به وسعت دید ما

و فهم و درک ما در کنار میزان آگاهی ما داشته باشد.

و شاید بسیاری از علتها

هنوز از چشمان مشتاق ما پوشیده مانده است.

هنوز انسان در تحیر دانستن آنچه کشف کرده

و در تشنگی دانستن آنچه نمیداند

لحظه میگذراند و این سرگردانی

شاید ابدی باشد چون

همیشه آنچه میدانیم در برابر آنچه نمیدانیم

اندک و ناچیز است.

در پدید آمدن قطره های پاک و زندگی بخش باران هم

علتها صف به صف ایستاده اند.

تا حدودی به نقش بادها اشاره کردیم

اکنون علتهای دیگر را از زبان

استاد حسین انصاریان در کتاب معاشرت بخوانیم:

"آب هاى روى زمين بر اثر حرارت خورشيد

بخار مى شود ،

بخار بالا مى رود

و به طبقات سرد سير مى رسد ،

ابر مى شود ، ابر هم باران مى شود ،

همه مى دانند اگر باران بر زمين نبارد چه مى شود

آيا اين را هم مى دانند كه اگر حرارت خورشيد

به اندازه كافى به آب هاى روى زمين نرسد

 بارانى نخواهد بود ؟

اگر آب ها به گونه اى بودند كه براى تبخير

احتياج به حرارت شديدترى داشتند بارانى نبود .

اگر بخارى كه بالا مى رود

نتواند خود را به طبقات سرد برساند بارانى نمى بارد ،

اگر بخارى كه به طبقات سرد مى رسيد

به گونه اى بود كه بسته نمى شد

ابر نمى گرديد و بارانى نبود ،

اگر ابرها ناقص مى ماندند و نمى رسيدند بارانى نبود ،

اگر جاذبه زمين قطره هاى باران را جذب نمى كرد

و به سوى خود نمى كشيد بارانى نبود

و اگر صدها علل ديگر كه در وجود باران دخيل هستند

نمى بودند بارانى نبود."

قسم به بادها

 

بنامش در پناهش

اهمیت نقش بادها در بارش باران در قران

در طی آیاتی چند بیان شده است.

 

وَالْمُرْسَلاَتِ عُرْفاً; قسم به بادهايى كه پى در پى

و پشت سر هم فرستاده مى شود

"عرف" در لغت عرب به «يال اسب» گفته مى شود.

و از آنجا كه يال اسب از موهاى پشت سر هم تشكيل شده،

و عرب به هر چيزى كه پشت سر هم و پى در پى باشد عرف مى گويد،

لذا از يال اسب، به عرف تعبير كرده است.

و اينكه مى گويند «عرف مردم» چنين است،

بخاطر آن است كه مردم يكى پس از ديگرى،

و پى در پى كارى را انجام داده اند،

و بصورت يك عرف درآمده است.

بنابراين «مرسلات عرفاً»

بادهاى پى در پى و پشت سر هم است.

 

فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفاً; عرب باد معمولى و عادى را «ريح»،

و تندباد را «عاصف» مى نامد.

بادهاى معمولى عادى كه پشت سر هم و پى در پى میوزد،

به تدريج تبديل به تندباد و عاصف شده،

و ابرهاى پراكنده آسمان را در كنار هم مى چيند.

 

وَالنَّاشِرَاتِ نَشْراً; پس از آنكه بادها تبديل به تندباد شد،

و تندباد ابرهاى پراكنده را گردهم جمع آورد،

ابرها را به مناطق محتاج آب حركت مى دهد،

و ابرها در آن مناطق به فرمان خدا باران نازل مى كنند.

 

فَالْفَارِقَاتِ فَرْقاً; پس از اينكه باران به اندازه كافى باريد

و زمينهاى مورد نظر سيراب شد،

بادها مرحله بعدى مأموريّت خويش را كه پراكنده كردن ابرها

و جلوگيرى از ادامه نزول باران است، انجام مى دهند،

چون اگر اين كار انجام نشود،

و پس از آنكه زمين ها سيراب شد

 ابرها همچنان به بارش ادامه دهند،

نتيجه اى جز سيلاب و ويرانى نخواهد داشت.

بدين جهت بادها ابرهاى به هم پيوسته را از هم جدا نموده،

و بدينوسيله بارش باران قطع مى شود

فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْراً; بادها با انجام اين عمليّات آبرسانى گسترده،

در مراحل مختلف پيام عظمت و قدرت و رحمت خداوند

 را به مردم مى رسانند.

 

عُذْراً أَوْ نُذْراً; پيام بادها براى كافران و عنودان و لجوجان،

كه عليرغم مشاهده عظمت و قدرت و رحمت پروردگار،

سر تسليم فرود نياورده اند،

نوعى اتمام حجّت بر آنهاست.

و نسبت به افراد با ايمان،

 موجب بيدارى، هوشيارى و انذار و آگاهى است

مرسلات ایات یک الی پنج

 

نقش پدیده ای بنام باد آنقدر برای نسل بشر

حیاتی و ضروریست

که خداوند در ایات 1الی4 سوره مبارکه ذاریات

به انها قسم میخورد.

 

"والذاریات ذروا"

سوگند به بادهايى كه (ابرها را) به حركت در مى آورند،

"فالحاملات وقرا"

سوگند به آن ابرها كه بار سنگينى (از باران را) با خود حمل مى كنند،

"فالجاریات یسرا"

و سوگند به كشتيهايى كه به آسانى به حركت در مى آيند،

"فالمقسمات امرا"

و سوگند به فرشتگانى كه كارها را تقسيم مى كنند،

 

 

الف) تفسيرى از حضرت على(عليه السلام))

 ابن كوّاء از منافقين لجوج و عنودى است كه

خود را در صف پيروان حضرت على(عليه السلام) داده بود،

و به اشكال مختلف براى آن حضرت مزاحمت ايجاد مى كرد.

روزى حضرت امير(عليه السلام) مشغول سخنرانى بود.

ابن كوّاء خطاب به حضرت عرض كرد:

آيات اوّليه سوره ذاريات و سوگندهاى آن

 براى ما حل نشده است.

لطفاً تفسير آن را بيان فرماييد

حضرت فرمودند: منظور از «ذاريات» بادهايى است كه

حركت مى كند،

و ابرها را در آسمان مى گستراند،

و هر قطعه ابرى را به جايى مى برد كه

 مأمور باريدن در آنجاست.

يا بادهايى كه دانه هاى گياهان را

 به نقاط مختلف زمين مى برد تا در آنجا برويد

و امّا «حاملات» ابرهايى هستند

 كه هزاران تن آب را حمل مى كنند.

 

 

ب) سوگند به باران

 

طبق تفسير دوم تمام قسمها مربوط به نزول باران است.

توجّه كنيد

"ذاريات" بادهايى است كه ابرها را حركت داده

آنها را به محلّ مأموريّت، يعنى نزول باران مى برد

منظور از «حاملات» ابرهاى باران زاست

كه خود تفكّر برانگيز و منشأ بركاتى است

و اما «جاريات» نهرها و جويبارهايى است كه

بوسيله نزول باران براحتى جارى شده،

و سرزمينهاى خشك را سيراب مى كند

و «مقسمات» بارانهايى است كه

هر يك مأمور سيراب كردن منطقه اى هستند; يكى

جنگلها را سيراب مى كند،

ديگرى بر دشتها مى بارد،

سومى بر كوهها و درياها نازل مى شود،

چهارمى زراعتها را پوشش مى دهد،

و پنجمى مراتع را از تشنگى نجات مى بخشد.

 

منبع:سوگندهای پربار قران(ایت الله مکارم)

تالیف:ابوالقاسم علیان نژادی

مشایعت فرشتگان

 

بنامش در پناهش

 

در مورد مشایعت فرشتگان نزولات اسمانی را

دو روایت زیبا به چشمم خورد

که تقدیم دوستان میکنم.

********

امـام زيـن العـابـديـن (عـليه السلام )

در بخشى از دعاى سوم صحفيه سجاديه

به درگاه الهى عرضه مى دارد

"و خـزان المـطـر، و زواجـر السـحـاب ،

و الذى بـصـورت زجـره يـسـمـع زجـل الرعـود،

و اذا سـبـحـت به حفيفه السحاب التمعت صواعق البروق ،

و مشيعى الثلج و البـرد، و الهـابـطـيـن مـع قـطر المطر اذا نزل ،

و القوام على خزائن الرياح ، و الموكلين بـالجـبـال فـلا تـزول ،

و الذيـن عـرفـتـهـم مـثـاقـيـل المـيـاه ،

وكـيـل مـاتـحويه لواعج الامطار و عوالجها

(الهى درود و رحمت فرست ) بر فرشتگانى كه

ابرها را به هر جائى مى کشانند،

و بر آنان كه صداى راندن آنها بانگ رعدها شنيده مـى شـود

و زمـانـى كـه ابـرهـاى خروشان با راندن آنان به شنا در آيند،

شعله ى برق بدرخشد.

و بر فرشتگانى كه همراه برف و تگرگند،

و آنان كه با دانه هاى باران به وقـت بـاريـدن فـرود مـى آيـنـد،

و فـرشـتـگـانـى كـه بر خزانه هاى بادها زمامدارانند،

و فـرشـتـگـانـى كـه بـر کـوه هـا مـوكـلنـد تـا از هـم نـپاشند،

و بر فرشتگانى كه مقدار ثقل آبها

و پيمانه باران هاى سخت و رگبارها را به آنان شناسانده اى"

 

***********

حضرت على (عليه السلام ) مى فرمايد:

هيچ دانه اى از باران نمى بارد

مگر به توسط پـيـمـانه اى

در دست فرشته اى است ،نازل شود.

فقط در روز نوح نبى (ع ) كه به خود آب فـرمـان داده شـد

و آب بـر خـزانـه داران طـغـيـان كـرد،

و ايـن اسـت قـول خـداونـد تـعـالى كـه :

چون آب طغيان كرد و رو به فزونى نهاد.

اشاره به آیه 11 سوره مبارکه حاقه

البته گفتنى است كه مراد حضرت از پيمانه دست فرشتگان ،

پيمانه متعارف نيست.

این روایت برگرفته از کتاب

(فرشتگان و تحقیقی قرآنی ،روایی وعقلی)

نوشته علی رضا رجالی تهرانی

 

چقدر زیباست لحظه باریدن باران

و چه مشایعت کنندگان مکرمی

 این قطره های پاک را همراهی میکنند.

هنگامه باریدن باران هنگامه نزول رحمت الهی است

وقتی که زمین خسته از گرد و غبار

و ساکنانش خسته از گناه

همگی به یکباره غسل میکنند

برای زدودن هر چه ناپاکی.

هنگامه باران هنگام استجابت دعاست

که درهای آسمان به روی بندگانش گشوده میشود

گویی خدا میگوید ای بندگان من!

کسی جز من کجاست که برای شما چنین اب پاکیزه

و نابی را بیافریند؟

نگاه کنید و بیندیشید

هیچ کس توان برآوردن

حتی یکی از نیازهای شما را ندارد الا من.

اینک این آب غسل و این رحمت من

و این درهای باز استجابت دعا

"ادعونی استجب لکم"

آیه 60 سوره مبارکه غافر

تولد باران

بنامش در پناهش

باران مولود فرخنده ایست که برای به دنیا آمدنشان

خداوند متعال بادها را پیشاپیش

به مژده دهی زمینیان میفرستد.

نقش باد در نزول این رحمت آسمانی بسیار پررنگ و

همه جانبه است.

بادی که قطعه های کوچک ابر را به هم می پیوندد

و آنها را در خویش فشرده میسازد

و باران پاک را در دستان فرشتگان

بر زمین مینشاند.

امام با قر (ع) در مورد انواع بادها می فرمایند:

" باد ها انواعی دارد، بادهایی که ابر رابر می انگیزانند ،

بادهایی که ابر ها را در بین زمین و آسمان نگه می دارند

و بادها یی که ابر ها را می فشارنند"

بحار الانوار/ج11/ص354

شاید منظور امام از بادهایی که ابر را بر می انگیزانند

همان بادهایی باشد که

موجبات نزول باران را فراهم میکنند.

******************

"دانشمندان طبيعى مى گويند : ابر پديده اى است الكتريكى ،

پديده هاى الكتريكى اگر از يك نوع باشند يكديگر را دفع مى كنند

و اگر از دو نوع باشند همدگر را جذب مى كنند

از خاصيت هاى باد آن است كه در ميان دو نوع پديده الكتريكى جمع مى كند،

در نتيجه تجاذب حاصل مى شود

و اتحاد الكتريكى تحقق پيدا مى كند ،

باران نتيجه آن اتحاد است ،

پس تنها عامل مؤثر در ازدواج دو پديده الكتريكى

كه فرزندى از آن به نام باران پديد مى آيد ، باد است."

برگرفته از کتاب معاشرت

نوشته استاد حسین انصاریان

****************

"وَ أَرْسَلْنَا الرِّياحَ لَواقِحَ فَأَنْزَلْنا

مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَسْقَيناكُمُوهُ

وَ ما أَنْتُمْ لَهُ بِخازِنينَ"

در ذیل آیه22 سوره حجردر تفسیر نمونه آمده است:

"لواقح جمع لاقح به معنی بارور کننده است

که در اینجا اشاره به بادهایی است که

قطعات ابر را به هم پیوند میدهند

و آنها را آماده باران می سازند.

تعبیر فوق از زیباتریت تعبیراتی است که

در مورد ابرها و تولد باران از آنها ممکن است گفته شود.

ابرها را به پدران و مادرانی تشبیه کرده که

به کمک بادها آمیزش میکنند

و باردار می شوند و فرزندان خود،

دانه های باران،را به زمین می نهند."

ابرهای کوهوار

 

بنامش در پناهش

 

صدای باران ترنم دلنوازترین ساز زندگیست

آنگاه که چونان جویبارهایی از اشک

بر روی تشنه ترین صورت هستی جاری میشود

و ردپایش زندگی می آفریند.

بوی باران احساس ناب ترین عطریست

که بر مشامی رسیده

عطری که عصاره اش از ابر لطیف

و بقدرت اشارت مهربانترین

معشوق عالم گرفته میشود.

 

 

وقتی به آسمان ابری نگاه میکنی

تنها سفیدی دلگشای ابر را

در زمینه آبی آسمان به تماشا نایست

بلکه در پهنه نیلگون بالای سرت

دریایی از آب را ببین که با انگشت بازیگوش باد

به هر سو سر خم میکند

این ابر لطیف از کدامین دیار جان گرفته و اینک

اینجاست برای باریدن؟

شاید خسته سفری صدها و هزاران کیلومتریست

و از آنسوی عالم خاکی بال و پر گشوده

به سوی تو

تا سیراب کند تو را و خاک زیر پایت را.

دیدی چه راحت ابر بر گرده باد مینشیند

وچه تند میتازد این اسب سرکش را.

نگاه کن!!

میلیونها تن آب بر بالای سرت این سو و آن سو میرود

گویی کوهی از آب بر فراز تو نگه داشته شده

تا تو را بر سر میثاق نگه دارد با خدای خودت

که این ابرهای کوهوار

تو را به یاد آن عهد گرفتن می اندازد که

خدا از بنی اسرائیل گرفت.

"و اذ اخذنا میثاقکم و رفعنا فوقکم الطور

خذوا ما ءاتیناکم بقوت

و اذکروا ما فیه لعلکم تتقون"

آیه 63 سوره مبارکه بقره

و چون از شما پیمان گرفتیم

در حالیکه کوه را بر بالای سرتان برده بودیم

که آن کتابیکه بشما داده ایم محکم بگیرید

و مندرجات آن را بخاطر آرید شاید پرهیزکاری کنید.

شاید این تشبیه بی سبب نباشد

که به واقع ابرها کوهسان به نظر میرسند

چراکه خداوند در قرآن در آیه 88 سوره مبارکه نمل میفرماید:

"و تری الجبال تحسبها جامده و هی تمرمر السحاب"

و کوهها رابینی و پنداری بی حرکتند ولی مانند ابر در حرکتند.

و حضرت امیر علی ابن ابیطالب علیه السلام

در نهج البلاغه خطبه 91 در بیان نقش پدیده های جوی

هم، چنین تشبیهی بکار میبرد:

"قطعات بزرگ و پراکنده ابرها ر ابه هم پیوست

تا سخت به حرکت در امدند

و با به هم خوردن ابرها

برق ها درخشیدن گرفت

و از درخشندگی ابرهای کوه پیکر و متراکم

چیزی کاسته نشد.

ابرها را پی در پی فرستاد تا زمین را احاطه کردند

و بادها شیر باران را از ابرها دوشیدند

و به شدت به زمین فرو ریختند

ابرها پایین آمده سینه بر زمین ساییدند

و آنچه بر پشت داشتند فرو ریختند."

 

 

منافع آب

 

بنامش در پناهش

 

خداوند تبارك و تعالي از آب به عناوين مختلف

در قران كريم سخن به ميان مي آورد

و شايد اين آيات اشاراتي است

به مطلبي مهم و اثر بخش

كه پرده هايي را از برابر چشمان ما كنار خواهد زد

اگر كمي بينديشيم

آب، به عنوان رحمت الهي:

"و هو الذي ارسل الريح بشرا بين يدي رحمته

و انزلنا من السماء ماء طهورا"

او كسي است كه پيشاپيش بادها

را به مژده بخشي رحمتش(یعنی همان آب) گسيل ميدارد

و از اسمان ابي پاكيزه فرو فرستاديم

.(فرقان ايه 48)

آب، به عنوان بركت :

"و نزلنا من السماء ماء مباركا"

و از اسمان ابي با بركت فرو فرستاديم.(ق ايه9)

آب ،وسيله طهارت پاكي و معنويت:

"و ينزل عليكم من السماء ماء

ليطهركم به و يذهب عنكم الرجز الشيطن

و ليربط علي قلوبكم و يثبت به الاقدام"

و از اسمان ابي براي شما فرو فرستاد

تا شما را پاكيزه سازد

و از شما پليدي شيطان را بزدايد

و دلگرمتان كند و گامهايتان را به ان استواري بخشد.

(انفال ايه 11)

جناب امين السلام طبرسي

درباره معناي طهور چنين مينويسد

"طهور يعني پاك است و پاك كننده.

هم آلودگي ظاهري را پاك ميكند

و هم نجاسات معنوي را از ميان بر ميدارد".

آب، منشاء حيات

" و جعلنا من الماء كل شئ حي"

هر چيز زنده را از اب پديد اورديم

(انبياءايه 30)

آب و رويش گياهان:

"الم تر ان الله انزل من السماء ماء

فتصبح الارض مخضره ان الله لطيف خبير"

ايا نديده اي كه خداوند از اسمان ابي فرو فرستاد

و زمين سرسبز گرديد

بي گمان خداوند لطيف و اگاه است.

(حج ايه 63)

******************

حضرت امام صادق عليه السلام مي فرمايند:

"هر گاه خواستي خود را پاكيزه سازي

و وضو بگيري بسوي اب برو

همانطور كه به سوي رحمت خدا مي روي

زيرا خدا اب را كليد قرب و مناجات خود

و راهنماي نشستن بر سر سفره خدمتش قرار داده است

و همانگونه كه رحمتش گناهان بندگانش را مي زدايد

اب هم نجاست هاي ظاهري را پاك ميكند."

حضرت پس از اشاره به دو ايه شريفه

"..و انزلنا من السماء ماء طهورا"و

"و جعلنا من الماء كل شئ حي"

فرمود:"به همان سان كه خداوند با اب

همه نعمتهاي دنيا را زنده كرده

با رحمت و فضل خود اب را مايه حيات دل ها

و اطاعتش قرار داده است.

در زلالي ،نرمي ،پاكي ،بركت

و اميزش لطيف اب با همه اشياءتفكر كن

و ان را براي پاكيزه ساختن اعضايي كه

خداوند به شستن ان ها فرمان داده است

به مصرف برسان...

اگر ان را از سر احترام مصرف كني به زودي

چشمه هاي فوايد آن به رويت گشوده خواهد شد.

(بحار الانوار جلد 8 صفحه 340)

 

*****************

در روایتی دیگر امام صادق علیه السلام میفرمایند:

"اگر فراوانی آب در چشمه ها،نهرها و بیابانها نبود

زندگی بر مردم دشوار میشد

زیرا آنان نیاز فراوان به آب دارند

آنان برای نوشیدن خود و چهارپایانشان

و آبیاری انواع مزرعه ها،

باغها و درختانشان به آب نیازمندند

و نیز برای نوشیدن حیوانات وحشی

و درندگان و پرندگان است

که همواره از آب بهره میبرند

و برای آن دسته از ماهیان و آبزیانی است

که در داخل ابها می زیند

و در آن شناورند و حرکت میکنند.

آب منافع دیگری دارد که تو آنها را میدانی اما

از بزرگی و عظمت آنها غفلت ورزیده ای

زیرا افزون بر اینکه حیات همه موجودات زنده

اعم از گیاهان و جانوران در گرو آب است

سودمندیهای دیگری دارد.

انواع نوشیدنیها به واسطه

مخلوط شدن با آب گوارا و لذیذ می شوند،

با آب بدنها و جامه ها را پاکیزه میکنند

و چرک انها را شستشو میدهند.

با ان خاک را گل میسازند

و در ساختمان سازی به کار میبرند،

با آن شعله های افروخته آتش را که

مردم را در معرض زیان و نابودی قرار داده است

خاموش میکنند

و آب است که چون انسان خسته با آن دوش میگیرد

خستگی را از تن ها میزداید

و انسان را سبک و شاداب میکند.

آب منافع دیگری هم دارد

که تا انسان نیاز به آنها پیدا نکند

این منفعت ها را بدرستی درک نمیکند..."

علل الشرایع جلد 1صفحه101

آب ،باران

بنامش در پناهش

تشنه ميشويم

و با يك ليوان آب عطش خويش را فرو مينشانيم.

اما آيا تا كنون انديشيده ايم

كه اين قطرات زلال و زيبا چقدر اسرار اميز

و قشنگ عمل ميكندند؟

ماده اي كه يكي از مهمترين اركان زندگي ما

و هر موجود زنده اي است

اما همواره نسبت به ان بي تفاوت بوده ايم

و كمتر كسي يافت ميشود كه در حقيقتش

و در نهايت،

در اسرار شگفتش تفكر كند.

اري اب اين نعمت گرانبها

اين قطره هاي كوچك و لطيف

واين مرواريدهاي غلطان

به گونه اي ميتوان گفت همه جا هستند.

با اينكه نقش بزرگي دارند كمتر به چشم مي ايند.

گاه در اسمان هستند و ميبارند.

گاهي در زمين جاري ميشوند و بخار ميگردند

و گاه در زير زمين فرو مي روند و ذخيره ميشوند.

اگر نيك بنگريم

رازهای بزرگی دارند

و وظيفه هايي خطيرانجام میدهند.

 

"وَ جَعَلنا مِنَ الْماَء کُلُ شییٍ حیّ"

سوره مبارکه انبیاء آیه 30

آب اگر نبود حیاتی در کار نبود.

واین عین حقیقت است

امام محمد باقر علیه السلام میفرمایند:

"طعم آب طعم حیات و زندگیست"

اگر بادها نبودند بارانی هم در کار نبود

و اگر باران نمیبارید

زمین گیاهی نمیرویاند و

نسل همه موجودات زنده از بین میرفت.

آشکارا میبینیم که نقش تک تک پدیده ها چیست

و

سهم آنها در زندگی انسانها چقدر زیاد

و با اهیمت است.

خدایا ! ای خدای مهربان !

تو را سپاس میگوییم که فکر همه چیز را کرده ای

و همه نعمتهایت را بی دریغ در اختیارمان نهاده ای

اگر گاهی فراموش میکنیم و بیتفاوت میشویم

از ناشکری نیست

از ناسپاسی نیست

غرق نعمتهایت شده ایم

و سرمستیم

آنچه داده ای از ما بواسطه اعمال ما پس مگیر

که بیچاره و ناتوانیم.

که اگر تو پس بگیری

هیچکس نمیتواند چیزی مانند آنها بیاورد.

الهی العفو...!