انواع ابرها از دید دانشمندان
سیرو کومولوس (Cirrocumulus) :
این ابرها از کریستالهای یخ تشکیل می شوند
در هنگام تشکیل این ابرها
آسمان مانند پوست ماهی خالخالی می شود.
این ابرها اغلب از توسعه ابرهای سیرو استراتوس
حاصل شده و بدون سایه می‌باشند
و غالباً به جای خورشید و ماه
هاله‌ای در آسمان بوجود می‌آورند.
ساختمان آنها اغلب متشکل از قطعات سفید رنگ بوده
و معمولاً پیش از ابرهای سیروس در آسمان ظاهر می‌شوند.
ظهور آنها در آسمان،
مقدمه فرا رسیدن هوای ابری و طوفانی است.
آلتوکومولوس (Altocumulus) :
این ابرها شامل لایه‌ها
و یا تکه‌های بزرگ گوی مانندی از قطرات زیر آب بوده
که معمولاً بصورت شیار
و یا امواج نسبتاً منظمی مشاهده می‌گردد.
جریان عمودی هوا
در لایه‌ای که بوسیله این ابرها پوشیده شده،
سبب رشد سریع قابل ملاحظه‌ایی
در جهت عمودی در این ابر می‌گردد
به همین سبب، این ابرها اغلب در بالای قلل کوهها
و یا در فوق جریانات عمودی مشاهده می‌گردند .
این ابر اغلب شکل عدسی دارند .
پدیدار شدن این ابرها در آسمان بیانگر
شرایط بد هوا و ایجاد رعد و برق می‌باشد.
آلتو استراتوس (Altostratus) :
این ابرها به صورت لایه‌های یکنواخت و متحدالشکل خاکستری
یا متمایل به آبی به صورت ترکیبی از الیاف،
آسمان را می‌پوشانند.
به علت قشر ظریف این ابرها
تشخیص موقعیت خورشید از پشت آنها امکان‌پذیر است
معمولاً پس از پیدایش ابرهای آلتو استراتوس،
ریزیش‌های جوی در سطح وسیعی
به طور مدام شروع می‌گردد.
استراتوکومولوس (Stratucumulus):
این ابرها یک پوشش سطح پایین
با ابرهای کومولوس تشکیل می دهند.
این ابرها می توانند شکل منظم و منسجم به خود بگیرند.
این ابرها دارای رنگی تیره و یا سفید متمایل به خاکستری بوده
معمولاً بصورت دسته یا خطوط
و یا توده‌های کروی مانند بزرگ و امواج کروی
از ابرهای خاکستری با فواصل و شکاف‌های روشن تشکیل می‌گردد.
این ابرها اغلب بیشتر آسمان را پوشانده
و بارندگی آن بصورت ریزدانه بوده
و در نتیجه فاقد شرایط بارندگی‌های رگباری است.
کومولوس (Cumulus):
هنگامی که هوای گرم به سمت بالا می رود،
ابرهای توده ای انباشته در آسمان شکل می گیرند .
این ابرها به شکل ابرهای تکی و گرد بوده
و اغلب در روزهای آفتابی دیده می شوند.
این ابرها اغلب ساختمان گل کلمی داشته
و سطح بالای آن حالت گنبدی دارد
و متشکل از قطعات کوچک ابرهای سفید پنبه‌ای است
که معمولاً صبحگاهان در امتداد ارتفاعات تشکیل می‌گردند
و دارای حالت جوشش (در اثر صعود هوای مرطوب) هستند .
قطعات پراکنده این ابرها تقریباً دارای ارتفاع یکسان
و معروف به کومولوس‌های هوای خوب می‌باشند.
استراتوس (Stratus):
نوع اصلی این ابر لایه‌ای یکدست و شبیه مه می‌باشد .
و معمولاً به صورت توده متراکمی از بخار آب
که قطر آن در همه‌جا یکسان است، مشاهده می‌گردد.
ارتفاع این ابر از سطح زمین بسیار کم است
بارندگی در این ابرها
در حرارت‌های فوق صفر درجه سانتی‌گراد
بصورت ریزدانه می‌باشد.
نیمبواستراتوس (Nimbostratus) :
این ابرها متراکم و فاقد شکل معینی بوده
و تمام آسمان را به‌طور نامنظم می‌پوشانند
بارندگی‌های حاصل از این ابرها اغلب مداومند.
ترتیب قرار گرفتن ابرها در اسمان
ممنون که حوصله کردین
با عرض سلام خدمت دوستان