بنامش در پناهش

 

هر چه بيشتر ميگردم انگار گم ميشوم

اينجا هيچ نيست همه تويي

 

 

هر قدر علم انسان زيادتر ميشود و

تجهیزات دقیق تری می سازد و

هر قدر با این وسائل به عمق بيشتري از فضا دقيق ميشويم

ديگر اين معيارهاي اندازه گيري محدود به كار نمي آيد

چون اعدادي خارج از محدوده تصور ما ارائه ميدهد.

به همين جهت براي تعيين فاصله هاي سيارات و

ستارگان و كهكشانهاي دوردست

از معياري بنام "سال نوري" استفاده ميشود.

 

سال نوري مقدار فاصله ايست كه نور در مدت يك سال طي ميكند.

سرعت نور در هر ثانيه 300000كيلومتر است

اين مقدار در يك سال به 9461 ميليارد كيلومتر ميرسد.

 

بگذاريد كمي براي ملموس شدن اين موضوع

يك مثال جالبي كه خودم خوندم براتون اينجا بيارم.

 

يك هواپيمايي رو تصور كنيد كه

 سرعت حركتش به اندازه سرعت نور باشد

اين هواپيما ميتواند 7 بار گرد كره زمين

در روي خط استوا كه 40 هزار كيلومتر است بگردد

اين به اندازه سرعت نور در يك ثانيه است

حال تصور كنيد در يك دقيقه چقدر؟؟

يك هفته؟؟

يك ماه چطور؟

حال فكر كنيد در يك سال چقدرميتواند راه بپيمايد؟ 

حتي در اين حد از فاصله هم مغز انسان كم مي آورد

اما اين مقدار فاصله در فضا بسيار بسيار كوتاه محسوب ميشود.

 

بعد از خورشيد درخشان ما،نزديك ترين ستاره به زمين

ستاره ايست به نام پروكسيما

در صورت فلكي قنطورس كه ۳/۴سال نوري با ما فاصله دارد.

يعني نوري كه اكنون از ستاره پروكسيما به چشمان ما ميرسد

حدود چهارسال و سه ماه پيش اين ستاره رو ترك كرده

طي اين مدت نور بي وقفه در حال حركت بود

و فضا را طي ميكرد تا به زمين برسد

حتي اينهم جزو كوتاهترين مسيرهاييست كه وجود داره

 (در اينباره باز ههم مثالهايي خواهم آورد)

اين فقط گوشه كوچك و نزديكي از فضا بود كه بيان شد

اما در همين اندازه كوچك

 باز هم عظمت آفرينش خداوند بلند مرتبه

به وضوح قابل درك است

و خردي و كوچكي اين انسان كه

 با تمام ضعف و حقير بودنش

در جايي به اسم زمين

كه با تمامي بزرگي كه براي ما دارد

و با تمام پهناور بودنش در فضا ذره اي و

نقطه اي هم به حساب نمي آيد اما

چسان اين بشر خود خواه و خودبين

به جاي اقرار به ذلتش در برابر آفريننده خود

به گردن كشي و طغيان در برابر خدايش روي مي آورد

چنانكه گويي وجودي مستقل دارد و

قدرتي تمام نشدني و عمري جاويدان ولي

دريغ و هيهات...