بنامش در پناهش

 

از خويش كه تهي ميشوي خدا در تو پر ميشود

انگار نسبتي ست ميان دلتنگي و وصال

دلت كه در دنيا تنگ ميشود گويا

يار به تو نزديك تر ميگردد،

بغض كه بر گلويت فشار مي آورد

و عجز كه بر وجودت چيره ميشود،

آنگاه تازه پي ميبري خدا اينجاست

نزديك ترين به تو

که خدای متعال در قران میفرماید:

"نحن اقرب الیه من حبل الوريد"

سوره مبارکه ق ایه ۱۶

حتي در سخت ترين مصيبت ها

حتي در تلخ ترين هجرانها

آنوقت حتما جواب تو نيز

به تمام تمسخرهاي بد دلان

"مارايت الا جميلا"

خواهد بود.