دستمان بگير
بنامش در پناهش
اى عين بقا در چه بقائى كه نه اى
در جاى نه اى ،كدام جائى كه نه اى
اى ذات تو از جا و جهت مستغنى
آخر تو كجائى و كجائى كه نه اى
خدايا چه زود تو را گم ميكنيم
مگر نه اينست كه تو آشكار تريني؟
خدايا چه دير خود را ميشناسيم
با اينكه به ظاهر پيدا ترينيم و در دسترس ترين.
به وقت رفتن از خويش،در زمان مرگ،
به خويشتن خويش چشم ميگشاييم
شايد براي همين است كه در نسيان از توايم
مگر نه اينست كه:
" من عرف نفسه فقد عرف ربه؟"
خود را نشناختم و
در تحير ديدن عظمت آنچه مقابل چشمانم نهادي
مبهوت ماندم.
فكر ميكنم اينجا كور هم كه باشي تورا ميتوان ديد
یا اگر بينا كه باشي جز تو چيزي نميتوان ديدكاش تمام عمر در سجده براي تو سپري ميشد
كاش همه لحظه ها با تو بگذرد.
كاش يك دم بي تو نباشيم.
خداي مهربان ما! دستمان بگير
هدايتمان كن
وَمَن يَهْدِ اللّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ
سوره مباركه اسراء آيه 97
+ نوشته شده در سه شنبه دوم اسفند ۱۳۹۰ ساعت 18:21 توسط ساپنا
|
با عرض سلام خدمت دوستان