ماه زيبا
بنامش در پناهش
شبها بيصدا و آرام از سويي به سوي ديگر آسمان ميغلطد
گاه از ميان ابرها سر بيرون مي آورد
و تابلويي از جادويي ترين صحنه ها در آسمان نقش ميبندد
و گاه در ميان مخمل سياه شب ميدرخشد چونان الماسي دردل تاريكي
چهره درخشانش روشنايي بخش شبهاي اهل زمين است
و حضورش مايه به غليان در آمدن احساسات لطيف شاعران
و نويسندگان در طي ساليان سال بوده،
زلف شب پُر ستاره گردیده
گوهر زُهره اش تماشایی
در میان ستاره های شبم
ماه زیبا چرا نمیآیی؟
و مايه عبرت چشمهاي خردمندان و متفكران
كه در ماه نگريستند و قدرت بيهمتاي خدا را ديدند
كه نهايت قدرت با نهايت زيبايي در هم آميخته بود
و برايشان آنجا در دل آسمان هرشامگاه خودنمايي ميكرد.
ماه آنقدر مهم و با ارزش است كه
خداوند بدان قسم ياد ميكند:
"والقمر اذا تلاها"
قسم به ماه آنهنگام كه ميتابد
سوره مباركه شمس آيه 2
خدايا !چشمهاي ما را بينا و ذهنهاي ما را توانا
براي ديدن حقيقت بگردان و برايمان بياموز خوب ديدن را
تا در هر آنچه آسان و ساده پيش روي ما گذارده اي
با ديده عبرت بنگريم و حكمت تو را كه در لابه لاي پديده ها
و درون صورت ظاهري آنها نهان كرده اي دريابيم.
****************
باد سرگشته در آفاق شب تيره چو ماه
هر كه از دايره مهر تو بيرون افتاد
با عرض سلام خدمت دوستان