بنامش در پناهش

در مطلب قبل دیدیم که حضور و غیاب طولانی مدت خورشید چه تبعات خطرناکی را به دنبال می اورد در حالی که نظم و ترتیب کنونی امد و شد ان برای ما انسانها و تمام موجودات روی زمین حیات و زیبایی خاصی میبخشد.اندازه گیری دقیق مدت زمان هر روز و هر شب در طول یک سال و تغییرات مناسب و به موقع طول روزها و شبها در فصول مختلف باعث شده همه امور زیستی ما درست و منظم انجام شود.تقسیم گرمای خورشید در همه جای کره زمین در مدت یک سال به همه نقاط این کره خاکی زندگی بخشیده.در عین حال که در مدت روزش گرمای بیش از حد تحملی را تحمیل نکرده در طول شبش و نبود خورشید در اسمان هم سرمای بیش از طاقت زیستی موجودات را پدید نیاورده چراکه زمین در طول روز براثر جذب گرمای خورشید در خود گرما زخیره کرده و تا از دست دادن کامل ان دوباره خورشید صبحی دیگر خواهد دمید و باز گرمایش را برتن سرد پوسته زمین نثار خواهد کرد.(یک تجربه:شاید خودتان این موضوع را درک کرده باشید در شبهایی که هوا خوب است و نزدیک به صبح ادم احساس سرما میکند).

یک سوال:آیا واقعا این بود و نبود خورشید است که شب و روز را میسازد؟