زمین در قیامت
بنامش در پناهش
همه چیز آرام است و
زندگی در بستر روزانه خود
با همه شادیها و غمهایش
با همه پستیها و بلندیهایش
با تمام سختیها
با تمام زیباییها
همچنان ادامه دارد
واین ثبات
در پرتو تداوم لطف و عنایت الهی ست
که اگر یک ان
و فقط یک آن
این فیض از مخلوقات برداشته شود
نه زمین میماند نه اسمان
نه انسان و نه هیچ موجود زنده ای
همه چیز نیست و نابود میشود
پس ای انسانی که در برابر خدای خودت طغیان میکنی!
وخیال میکنی او تو را فراموش کرده است!
نیک بنگر
در هر تپش قلبت
در هر نفسی که میکِشی
درهر لحظه حضوری که داری
میتوانی محبت خدا را ببینی که بواسطه آن
هنوز زنده ای.
و نگاه کن
بر محیط اطرافت
هر آنچه هست برای توست
هنوز از هم نپاشیده
این یک نشانه است
نشانه فرصت داشتن
پس در زندگی جاری شو
همانگونه باش که شایسته توست
در زمین خدا انگونه قدم بردار که
شکرانه نعمت کنی
نه کفرانش
که همین زمین آرام و متین
که اینقدر ساکت و باوقار
توراسوار بر پشتش
به سفر تاریخ میبرد
به هنگامی که اذن الهی فرا رسد و قیامت چهره بنماید
به شدت به لرزه می افتد
و آرام و قرار از دست میدهد.
"اذا رجت الارض رجا"واقعه/4
در آن روز
و کوهها و زمین از جا برداشته میشوند
و یکباره در هم کوبیده و متلاشی میگردند.
"و حملت الارض و الجبال فدکتاً دکة واحدة" حاقه/14
چه وحشتی انسان را فرا خواهد گرفت
روزی که هیچ پناهی برای انسان نیست جز خدا
الهی و ربی و مولای من لی غیرک؟