بنامش در پناهش

 

آسمان بالای سرما , که هر روز و هر شب

 چه ما به آن نگاهی بیندازیم

و چه هیچ متوجهش نباشیم

با همه بزرگی و عظمتش

و با همه اتفاقات جورباجور و متنوعش

تنها بخش کوچک و محدودی از جهان هستیست

که در برابر دیدگان ما

به رایگان عرضه شده است.

مثل یک پنجره کوچکی میماند

 که به کل هستی باز میشود

و باگردش زمین به دور خودش

 میتوانیم یک نگاه 360 درجه ای به اطرافمان بیندازیم.

انسان با تمام ضعفی که دارد

میتواند با نیروی علم و دانش

و عقل و فکر خودش بسیاری از

 کمبودها و ناتوانیهای خودش را جبران کند.

انسان خرد و کوچک روی زمین میماند

ولی با استفاده از تلسکوبهای قوی

میلیونها بلکه میلیاردها سال نوری ان طرفتر را

در مقابل چشمانش حاضر میابد.

اینجا میماند

و سفینه هایی میسازد که میتوانند

در اعماق فضا مسافرت کنند

و اطلاعات مهمی از دوردستهای بی کران به زمین ارسال نمایند.

و در نهایت دانشش بدانجا میرسد که

خود مسافر فضا میگردد

و چونان غواصان در قعر هستی فرو میرود.

آری

این جهان لایتناهی جولانگاه علم انسان است

تا هر قدر میتواند اوج بگیرد و

بیشتر کشف کند

وبیشتر بداند

تا با دیدن شگفتیها و با شکافتن علمها

ذره ای به هدفی که برایش آفریده شده

نزدیک شود.

*****************************

بگذارید در کل کائنات ,

 اول از همه به همین زمین خودمان نگاهی بیندازیم

به همین جایی که هر دم بر رویش

 اینطرف و انطرف میرویم.

و سنگینی وجودمان را تحمل میکند.

مرده هایمان را در آغوش خود میپذیرد

و بسیاری از خوردنیهای مورد نیاز آدمی از ان میروید.

همین زمینی که درست اینجاست زیر پای من و شما

تکان میخورد و حرکت دارد

اما چنان آرام و ساکت بنظر میرسد

که گویی ایستاده است یا فوق فوقش

حرکت آرامی انجام میدهد

اما حقیقت چیز دیگریست

زمین در فضا چنان سرعت اعجاب آوری دارد

که تصورش سخت و باورنکردنی است.

اما درست همینجاست

نکته شگفت و راز عجیب  زمین آرام ما.

_________________________

در حیرت دانستن آن

مارا در پست بعدی همراهی کنید.