آموزش پدیده ها یا اشاره نشانه ها

بنامش در پناهش

با اجازتون یه خلاصه ای از مطالب ارائه شده

 بصورت داستان بگم تا اینجا

  بعد بریم سراغ بقیه مطالب.

******************************

داستان از اونجا شروع شد که

هر روز زندگی رو تکراری یافتیم

و حوصله مان سر رفت از تجربه روزمرگی

خواستیم یک نگاه نو وعمیق بیندازیم

 در همه این پدیده های تکراری که

 هر روز و هر شب

دائم اتفاق می افتند

که چی؟

 غروب میکنه و باز فردا همین طور

که چی؟

 اشاره کردیم

به بودنش و به نبودنش

به آمدنش  و به رفتنش

به اندازه حساب شدشو....

بعد از شب و روز حرفهایی زدیم

 واز چگونگی بوجود آمدنش

که سه تا دلیل عمده داشت

 البته به غیر از وجود خودِ خورشید ،

که در اینباره 4 تا فایده رو بر شمردیم.

بعد از قسم های قرآن گفتیم

در مورد ساعتهای مختلف شب و روز

که چقدر هر زمانی از شب یا روز حائز اهمیت است.

سپس از طلوع و غروب زیبای آفتاب مطالبی بیان کردیم.

که اصلا چرا خداوند طلوع و غروب رو خلق کرده؟

بعد کم کم وسعت دیدمون رو افزایش دادیم

از این جزئیات گذشتیم

و ازبالا و کلی تر به پدیده ها نظر کردیم 

تا اینکه یاد بگیریم از زاویه متفاوتی

در تکرار آنچه میبینیم نظر بیندازیم.

اینها همه که گفتیم برای این بود که

ماورای آنچه میبینیم را درک کنیم.

عادت کردن به رخ دادن اتفاقات بزرگ

 و تاثیر گذار در اطرافمون

چیزی از عظمت حادث شدن انها کم نمیکنه

چون این اتفاقات نیستند که مهم اند

 بلکه آنچه ما از این اتفاقات

برداشت میکنیم با اهمیت است.

شاید حضور مادی ما وابسته به این پدیده ها باشد

 اما

نکته اینجاست که زندگی میکنیم که چه بکنیم؟

بالاخره یک روز باید بپرسیم و بفهمیم

حقیقت حضور ما روی این وطن کروی شکل

 و خاک آلود چیه؟

کاش این فهمیدن هر چه زودتر اتفاق بیفته

چراکه شاید فردایی در کار نباشه.

حضرت علی علیه السلام فرمودند:

"اگر پرده ها از جلوی چشم من کنار بروند

چیزی بر دانسته های من افزوده نمیشه."

اگر پرده ها رو یکباره از جلوی چشم ما

بواسطه جان دادن بردارند

آنوقت حال ما چگونه خواهد بود؟

میدونم کمی ماجرا تلخ شد

 ولی برای چشیدن شیرینی باید تلخی دید.

سهراب سپهری قشنگ گفت که:

"چشمها را باید شست

جور دیگر باید دید."

منم میگم الان وقتشه که جور دیگه ببینی وگرنه

شاید وقتی جور دیگه رو نشونمون بدن که

فرقی بحالمون نکنه.

خدا یا این توفیق رو به همه ما ارزانی کن.