بنامش در پناهش

پس گفتیم که تاریکی شب برای خواب و استراحت و روشنایی روز برای کار و فعالیت.

امروزه از نظر علمی هم این موضوع اثبات شده که در زیر نور بدن انسان فعال و سرزنده میشود و تمام دستگاههای حیاتی انسان مانند دستگاه گردش خون و تنفس و قلب و غیره بیشتر فعالیت دارند و اگر نور بیش از اندازه بتابد سلولهای بدن ما خسته و فرسوده میشوند ولی در شب همه انها در ارامش و اسایش فرو میروند و نیرو میگیرند.

شاید برای همینه که گاهی توی فیلمهای سینمایی میبینیم که برای حرف کشیدن و اقرار گرفتن زندانیها از تابش نور استفاده میکنند و این نوعی شکنجه محسوب میشه(مثل فیم کمپانی که به تازگی نشان داده شد).چراکه بدن انسان تاب تحمل نور به مدت طولانی و بی وقفه رو نداره و این روی روح و روان اثر میگذارد و باعث میشه برای رهایی از این فشار هر کاری بکنه.

و چه زیبا خداوند مهربانی که ما را آفریده و به نیازهای ما بهتر از هر کسی حتی خودمان اگاه است بی انکه بدانیم یا بخواهیم این احتیاج بدن ما را برآورده کرده و به دنبال هر روز روشنی یک شب تار قرارداده است .

و چه نازیبا ما در پناه تدبیر و رحمت بی انتهای چنین خدای بی همتایی بسر میبریم وامدن و رفتن روزها و شبها را پی در پی میبینیم ویکبار در حضور این پدیده های شگفت انگیز اندیشه نمیکنیم در حالی که انان با زبان سکوت حرفها برای گقتن دارند ونکته ها برای اموختن . کاش کمی دقت کنیم تا از کشف حقیقت انها لذت ببریم.